- mutezile
- is., fel., esk., Ar. muˁtezile
Kaderi inkâr ederek "kul, ettiklerinin yaratıcısıdır" diyen ve Tanrı'nın sıfatları konusunda sünnet ehlinden ayrılan bir felsefe
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
İ'TİZAL — Ehl i Sünnet olan hak mezhebden ayrılıp hakka aykırı başka yola sapmak. Mu tezile olmak. (Bak: Mutezile … Yeni Lügat Türkçe Sözlük