- muvazeneli
- sf.
1) Dengeli, ölçülü
Beyaz kalın boynu üzerinde kafası çok muvazeneli, çok yerinde, çok erkek görünüyor.
- A. Ş. Hisar2) mec. Davranışları ölçülü olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Beyaz kalın boynu üzerinde kafası çok muvazeneli, çok yerinde, çok erkek görünüyor.
- A. Ş. HisarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dengeli — sf. 1) Dengesi olan, muvazeneli 2) Kurallara uygun, sıkıntı yaratmayan Hiç kimse normal, sürekli ve dengeli bir basın rejimi yaşamış olduğunu iddia edemez. B. Felek 3) mec. Tutum ve davranışlarında uyum olan (kimse), istikrarlı Dengeli bir insan … Çağatay Osmanlı Sözlük
nasihatçi — is. Öğüt veren kimse, öğütçü Birinci ciltte garip, kaçık, bön, saf gördüğümüz Don Kişot, ikinci ciltte nasihatçi, oldukça muvazeneli bir adam oluyor. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
RİTM — (Reythme) Fr. Mısra ve cümlelerdeki ses uygunluğundan gelen iç âhengi. Duygunun ses hâline gelişi. * Müvazeneli ve tenasüblü hareket … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
keser kaçığı — akıl hastası, uçuk hareket eden, müvazeneli düşünmeyen … Beypazari ağzindan sözcükler