- mübareze
- is., esk., Ar. mubāreze
İki düşman taraftan çıkan birer kişinin çarpışması
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mübareze — (A.) [ ﻩزرﺎﺒﻡ ] 1. uğraşı, mücadele. 2. savaş. ♦ mübareze etmek mücadele etmek. ♦ mübaşeret olunmak girişilmek, işe başlanmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUBAREZE — (Bak: Mübâreze … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜBAREZE — Sözle çekiştirme. Kavga. Cidal. Döğüşmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HİMMET — Kalbin bütün kuvveti ile Cenab ı Hakk a ve sâir mukaddesata yönelmesi. Kalb isteği ile gösterilen ciddi gayret. * Allah indinde makbul ve mübârek bir kimsenin mânevi yardımı ile birisini koruması, yardım etmesi. * Tabiî şevk ve meyil ve heves. *… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
YAHUDİ — Hz. Yakub un (A.S.) oğullarından Yehuda ya mensub olan. Benî İsrail. Musevî. (Bak: İsrail)Yahudilerin vaziyetlerine ve seciyelerine işaret eden âyetler şunlardır: 2: 60 66 arası. 5: 62 64 arası ve 17: 4.(Yahudilere müteveccih şu iki hükm ü Kur… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük