- müjdeci
- is.
1) Muştucu2) Öncü
Biz hecenin beş şairi, artık yeni bir çağın müjdecileriydik.
- Y. Z. Ortaç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Biz hecenin beş şairi, artık yeni bir çağın müjdecileriydik.
- Y. Z. OrtaçÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
BAŞİR — Müjdeci, müjde veren. * Mutlu, mesut … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muştucu — is. Muştu getiren, savacı, müjdeci Ona göre çocuklar sadece savaşa sürülecek erlerin bir muştucusudur. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
müjdecilik — is., ği Müjdeci olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
öncü — is. 1) Önde gidip haber ulaştıran kimse 2) Bir sanat ve düşünce akımını, çağına göre yeni bir görüşü başlatan kimse veya eser, müjdeci, avangart 3) sf. Önden gelen, önde olan, artçı karşıtı 4) ask. Yürüyüşte kolun ilerisinden giden kıta, pişdar,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
beşîr — (A.) [ ﺮﻴﺸﺑ ] müjdeci … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
mübeşşir — (A.) [ ﺮﺸﺒﻡ ] müjdeci, müjdeleyen … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
BEŞARET-ÂVER — Beşaret veren, müjdeci … Yeni Lügat Türkçe Sözlük