- münakaşa
- is., Ar. munāḳaşa
TartışmaAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
münakasa — is., esk., Ar. munāḳaṣa Eksiltme … Çağatay Osmanlı Sözlük
münâkasa — (A.) [ ﻪﺼﻗﺎﻨﻡ ] açık eksiltme … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
münâkaşa — [ ﻪﺸﻗﺎﻨﻡ ] 1. tartışma. 2. irdeleme … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜNAKASA — (C.: Münakasât) (Noksan. dan) İhale ve alışveriş gibi şeylerde eksiltme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNAKAŞA — Mücadele. Münazaa. Karşılıklı sözle çekişmek. Bir mes eleyi sormayı çok ileri götürerek çekişmek. (Bak: Hakperest)(Hadis i Şeyheyn in ittifakına alâmet olan işaretiyle bir hadis bana gösterildi. Hadis midir, değil midir? sual edildi.Ben dedim :… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
münakaşa etmek — tartışmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
münakaşa götürmemek — tartışmaya yer vermeyecek biçimde kesin olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
tartışmaya girmek — münakaşa etmeye başlamak Ateşli tartışmalara girdiği zaman bile ölçüyü kaçırmazdı. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜNAKASAT — (Münakasa. C.) Eksiltmeler, münakasalar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNAKAŞÂT — (Münakaşa. C.) Çekişmeler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük