- müstakilen
- zf., Ar. mustaḳillen
Bağımsız olarak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müstakilen
Look at other dictionaries:
HARFİYE — Kendi başına müstakilen bir mânası ve te siri olmadığı halde, kendi cinsinden bir topluluğun içinde olduğu zaman ancak bir vazife gören şeylere denir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük