- müstamel
- sf., esk., Ar. mustaˁmel
1) Kullanılmış olan2) Yeni olmayan, eski
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müstamel — (A.) [ ﻞﻤﻌﺘﺴﻡ ] 1. kullanılmış. 2. kullanılan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÂ-İ MÜSTAMEL — Temiz olduğu halde temizleyici olmayan, kullanılmış olan sulardır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kullanılmış — sf. Az veya çok bir zaman için başkasının malı olmuş, yeni olmayan, müstamel Kullanılmış saat … Çağatay Osmanlı Sözlük
a — harf i nida ve tâcüb olup, ay ve ya gibi mustâmel dir. Muhaffafinin ahirine alamet i cem olan lar lafzı getirilerek, ism i işaret yerine istimâl olunur, alar yâni anlar gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağaça — lisan i çagatayide bâz unvanlara tenisinde mim harfı ilave edilerek, bu suretle bey hatunlarına bikim ve han zevcelerine hanım denildiyi gibi, baz unvanlara dahi çe harfı ilavesile ağadan ağaça denilmiş dir. Ağaça hanım ve hatun mânâsınadir.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
anbur — kerpiden, kaysac; eköprine dahi mustâmel dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
araliğ — aralı, aralanmış, vasita, fasla, meyane, musafe, dar yol; ara mânâsında dahi mustâmel dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
bardan — büyük zenbil ki anbar makamında mustâmel dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
durutur — edat i haber içün mustâmel dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
enğal — avda mustâmel bir nevi büyük ok … Çağatay Osmanlı Sözlük