- müstehcen
- sf., Ar. mustehcen
Açık saçık, edebe aykırı, yakışıksız
Müstehcen yayın.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Müstehcen yayın.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
MÜSTEHCEN — Açık, saçık. Edepsizcesine, ayıp, iğrenç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÜSN-İ TA'BİR — Müstehcen veya soğuk bir şeyin güzel ve edebe uygun bir tarzda ifade edilmesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
açık saçık — sf., ğı 1) Göreneğe aykırı derecede çıplak veya örtüsüz, dekolte 2) Yüz kızartıcı, edepsiz, müstehcen, cinsel çağrışım yüklü (söz, anlatım) Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller açık saçık konuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
müstehcenleşmek — nsz Müstehcen duruma gelmek Boyanmış dar dizlik ahlak sayılıyor da sımsıkı bağlanmış paçalı don müstehcenleşiyor. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
müstehcenlik — is., ği Müstehcen olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
KUBH — Günah ve çirkin hareket. Kabahat. Suç. * Fık: Aklen ve şer an müstehcen olup dünyada zemme, âhirette azaba ve itaba mahal olan şey … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEHCİN — Dedikodu yapma. * Müstehcen ve edeb dışı sayma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TENFİR — (Nefret. den) Ürkütme, korkutma. * Nefret ettirme. * Mekruh ve müstehcen isim takma. * Galibiyetle hükmetme. * (Nefir. den) Asker toplama … Yeni Lügat Türkçe Sözlük