müstevli

müstevli
sf., esk., Ar. mustevlī
1) Bir yeri istila eden, yönetimi altına alan (kimse, devlet, ordu vb.)

Hatta bu iktidar sahipleri, şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler.

- Atatürk
2) Salgın

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • MÜSTEVLİ(YE) — İstilâ eden, ele geçiren, zapteden. Galib olan. Yayılan, her tarafı kaplayan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • MARAZ-I MÜSTEVLÎ — Salgın hastalık …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • kilise — is., din b., Rum. 1) Hristiyanların ibadet etmek için toplandıkları yer Katolik kilisesinin hâkim ve müstevli çanı saat üçü vuruyor. Ö. Seyfettin 2) Hristiyanlıkla ilgili dinî kuruluş 3) Hristiyanlığın öğretilmesi, dinî işlerin yönetimi vb. ile… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • salgın — sf. 1) Kısa zamanda çevredeki insan, hayvan veya bitkilerin büyük bir bölümüne bulaşan, müstevli Salgın hastalık. 2) is. Bir hastalığın veya başka bir durumun yaygınlaşması ve birçok kimseye birden bulaşması Tifo salgını. Kumar salgını. 3) is.,… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”