- müteallik
- sf., esk., Ar. muteˁalliḳ
İlişkin, ilgili
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müteallik
Look at other dictionaries:
müteallik — (A.) [ ﻖﻠﻌﺘﻡ ] ilgili, ilişkin … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEALLİK — Alâkalı. Bir yere bağlı, bir şeye mensub … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
müteallik — ilişkin; bir şeye dair; ilgili … Hukuk Sözlüğü
DEHRÎ — Dehr ve zamana dair ve müteallik. DEHRİYE : Devre ait. Zamana dair ve müteallik. * Âlemin ezelî ve ebedîliğini iddia edip âhirete inanmıyan münkir ve imansız bir fırka … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KUDDUSÎ — Cenab ı Hakk ın Kuddus sıfatına dair ve müteallik. Kusursuz olan Cenab ı Hakk a ait. * Kudsi ve temiz olana ait ve ona müteallik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
değgin — sf. İlişkin, üstüne ait, dair, müteallik … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilgili — sf. İlgilenmiş olan, ilgisi bulunan, alakalı, alakadar, müteallik Tütün piyasası ile ilgili hesapların bir ucu, yine elindeydi. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilişkin — sf. İlgisi, ilişiği olan, bağlı, ilgili, ait, merbut, müteallik Haber ve düşünceleri yayma araçlarının kullanılmasına ilişkin düzenleyici hükümler... Anayasa … Çağatay Osmanlı Sözlük
merdane — 1. sf., esk., Far. merdāne 1) Erkeğe yakışan Mesirelere gittiği günlerde, merdane laubaliliğiyle yiyecek ve içeceğe müteallik hazırlıkların başına geçerdi. Y. K. Beyatlı 2) zf. Mertçe 2. is., Ar. merdāne 1) Türlü işlerde kullanılan, silindir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
AKLÎ — Akıl ile bilinen veya bulunan şey. Akla mensub. Akla dâir ve müteallik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
