- mütebessim
- sf., Ar. mutebessim
Gülümseyen, güleç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mütebessim
Look at other dictionaries:
mütebessim — (A.) [ ﻢﺴﺒﺘﻡ ] gülümseyen, tebessüm eden … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEBESSİM — (Besm. den) Tebessüm eden. Hafif ve lâtif tarz ile gülen. Gülümseyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
güleç — sf., ci Her zaman gülümseyen, mütebessim Biraz sonra geceki güleç memur, hafif kapalı gözleriyle göründü. Ç. Altan … Çağatay Osmanlı Sözlük
itirazsız — zf. İtiraz etmeden, karşı çıkmadan, olduğu gibi Beraber dolaşıp oynamamıza uzaktan mütebessim bir yüz takınarak itirazsız seyirci kalıyor. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
GÜŞADE-EBRU — f. Güler yüzlü. Mütebessim. Şen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HANDAN-RU(Y) — f. Güler yüzlü, güleç, mütebessim … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HANDERUY — f. Mütebessim, güler yüzl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEBESSİMÂNE — f. Gülümseyerek, tebessüm ederek, mütebessim olarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
