- müteessif
- sf., esk., Ar. muteˀessif
Üzülen, acınan, yerinen, esef edenAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müteessif — (A.) [ ﻒﺱﺄﺘﻡ ] üzgün. ♦ müteessif olmak üzülmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEESSİF — Sevmemiş, hoşlanmamış. Elem ve keder etmiş. * Eseflenen, teessüf eden, kederlenen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
müteessif olmak — üzülmek, acınmak, yerinmek, esef etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ARMANÎ — f. Müteessif, kederli, üzüntülü. Pişman, nâdim … Yeni Lügat Türkçe Sözlük