- mütehayyir
- sf., esk., Ar. muteḥayyir
Şaşmış, şaşırmış olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mütehayyir — (A.) [ ﺮﻴﺤﺘﻡ ] şaşkın, şaşırmış … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEHAYYİR — Şaşmış, hayrette kalmı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
susim — mutehayyir. sükyut … Çağatay Osmanlı Sözlük
HAYİR — Mütehayyir kimse. * Toplanmış su … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEHAYYİRİN — (Mütehayyir. C.) Şaşırmış olanlar. Şaşmış kimseler. Hayrette kalanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çekçe — yüze karanlı ve tire gören, mutehayyir, açık göz … Çağatay Osmanlı Sözlük
çivdirmak — çıldır çıldır bakmak, göz dikmek, mutehayyir … Çağatay Osmanlı Sözlük
BÜHTAN — İftira. Birisine yalandan bir şey isnad etme. Birisini suçlu gösterme. * Dalgınlık. * Medhûş ve mütehayyir olma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAYIR — Hayrette kalan, mütehayyir. Şaşıran. * Birikmiş su … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAİM — (Hâyim) Hayrette kalan. Mütehayyir. Sersem … Yeni Lügat Türkçe Sözlük