- mütekellim
- sf., esk., Ar. mutekellim
1) Söyleyen, konuşan2) is., dbl. Teklik birinci kişi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mütekellim
Look at other dictionaries:
MÜTEKELLİM-İ MAALGAYR — Konuşan kimsenin kendisinin de içinde bulunduğu bir cemaata ait fiili ifade eden kelimelerin sigasıdır. Okuduk, yazıyoruz, gideceğiz, çalışmışız... gibi. (Bak: Mütekellim i vahde)(Fert mütekellim i vahde olsa, müsamahası ve fedakârlığı amel i… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEKELLİM-İ VAHDE — Konuşan kimsenin yalnız kendine ait fiili gösteren kelimelerin sigasıdır. Baktım, görüyorum, gezmişim, oturacağım gibi. (Bak: Mütekellim i maalgayr … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mütekellim — (A.) [ ﻢﻠﮑﺘﻡ ] 1. konuşan. 2. birinci tekil şahıs … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEKELLİM — Söyleyen, konuşan, nutuk söyleyen. * Gr: Söyleyen, birinci şahıs … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZAMİR-İ MÜTEKELLİM — Mütekellim zamiri, yani konuşanın isminin yerini tutan zâmir. ( Ben gibi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEKELLİM-İ EZELÎ — Allah (C.C … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NEFS-İ MÜTEKELLİM — Gr: Birinci şahıs. (Bak: Mütekellim i vahde … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NUN — Kur an alfabesinde yirmibeşinci harf. Ebced hesabına göre değeri ellidir. * Divid, kalem. * Kılıcın ağzı. Kılıç. * Çene çukuru. * Balık, semek NUN U MÜTEKELLİM İ MAA L Mütekellim i maalgayrın nun harfi. Fiildeki cemi sigasındaki nun. (Bak:… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KELÂMULLAH — Allah kelâmı, Kur ân ı Kerim. (Bak: Kur ân)(Kur ân başka kelâmlarla kabil i kıyas olamaz. Çünkü, kelâmın tabakaları, ulviyet ve kuvvet ve hüsn ü cemâl cihetinden dört menbaı var. Biri mütekellim, biri muhâtab, biri maksad, biri makamdır.… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEŞABİHÂT — Müteşabih olan âyetler. * Birbirine benzer olanlar. (Kur an ı Mu ciz il Beyan, çok hakaik i gamızayı nazar ı umumîyi okşayacak, hiss i âmmeyi rencide etmeyecek, fikr i avamı taciz edip yormayacak bir surette basitane ve zâhirane söylüyor, ders… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
