- müteveffa
- sf., esk., Ar. muteveffā
Ölmüş, ölü (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müteveffa — müteveffâ vefat etmiş; miras bırakan … Hukuk Sözlüğü
müteveffâ — (A.) [ ﺎﻓﻮﺘﻡ ] ölmüş, ölü … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEVEFFA — Ölü, vefat etmiş, ölmüş. (Bak: Mevt … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ölü — sf. 1) Hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, diri karşıtı Bir gün gelip ölülerimizi parayla taşıtacağımızda şüphe yok. M. Ş. Esendal 2) is. Ölmüş insan, müteveffa, mevta 3) is. Hayvan leşi Bir tavuk ölüsü. 4) mec. Güçsüz Ölü kandil. 5)… … Çağatay Osmanlı Sözlük