- mütevekkil
- sf., esk., Ar. mutevekkil
Her işini Tanrı'ya veya oluruna bırakmış, kadere boyun eğmiş
Komşularının bu mütevekkil hâline pek şaştı.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mütevekkil
Look at other dictionaries:
mütevekkil — (A.) [ ﻞﮐﻮﺘﻡ ] tevekkül eden her işini Tanrı nın iradesine bırakan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜTEVEKKİL — Kendi yapamıyacağı işde aczini bilip başka birisini vekil kabul etmek. * Tevekkül eden. * Allah a (C.C.) güvenen ve işlerini O na güvenerek tanzim eden. (Bak: Tevekkül … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEVEKKİLEN — Mütevekkil olarak, tevekkül etmiş olarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Imperio otomano — دولتِ عَليه عُثمانيه Devlet i Âliye i Osmâniye Imperio otomano Imperio colonial … Wikipedia Español
mümin — sf., Ar. muˀmin 1) İnanan, inançlı, imanlı, mutekit 2) is. Müslüman Koca Mustafapaşa ücra ve fakir İstanbul / Ta Fetih ten beri mümin, mütevekkil, yoksul. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
HİLAFET — Bir kimseye halef olmak ve onun yerine geçmek. * Din ve dünya işlerinde umumi reislik. İmam ül Mü minîn olan zât, şer î hükümlerin icrasında Peygamberimiz Hz. Muhammed e (A.S.M.) halef olduğu için hilafet vazifesini alana Halife denmiştir. Buna… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
