- nabekâr
- sf., esk., Far. nā + Ar. bekār
1) Yararsız, işe yaramaz
Muhbirlere göre nabekâr zenginin hüviyeti keşfedilmeden mayısın birinci günü geldi çattı.
- H. E. Adıvar2) Serseri, haylaz, avare, işsiz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nabekâr
Look at other dictionaries:
nâbekâr — (F.) [ رﺎﮑﺑﺎﻥ ] 1. hayırsız. 2. işe yaramaz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
