- namazsız
- sf.
1) Aybaşı durumunda olan (kadın)2) Namaz kılmayan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
namazsız
Look at other dictionaries:
binamaz — f. namazsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
BÎ-NAMAZ — f. Namaz kılmayan, namazı terkeden, namazsız. Beynamaz. (Bak: Târik üs salât) Namaz, İslâmın temel şartlarından biridir. Peygamberimiz (A.S.M.), namaz dinin direğidir demiştir. Namazını terkeden dininin direğini yıkmış olur. Beş vakit namaz için… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
RAFIZA — Şii fırkalarından bir tâife. Hak mezhepten ayrılmış, namazsız, itikadı bozuk kimse. * Asker kaçağı güruhu. * Düstur, akide ve nizam kabul edilen esaslardan ayrılanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
