- namuskâr
- sf., esk., Ar. nāmūs + Far. -kār
Namuslu, namusuna düşkün
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
namuskâr
Look at other dictionaries:
nâmuskâr — (A. F.) [ رﺎﮑﺱﻮﻡﺎﻥ ] namuslu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
namuskar — f. və f. 1)namuslu; 2) düz, təmiz (adam haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
NAMUSKÂR — f. Namuslu. * Doğru adam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HELAL-ZADE — Helâl doğmuş, meşru ve nikâhlı ana babadan dünyaya gelmiş çocuk. * İyi adam, fenalık yapmaktan çekinen. Sâlih, afif, nâmuskâr … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
