- namütenahi
- sf., Far. nā + Ar. mutenāhī
1) Sonsuz, ucu bucağı olmayan2) zf., esk. Sonsuz, ucu bucağı olmayan bir biçimde
Öğleye yakın bu sis dağılınca gökyüzü namütenahi açılıyordu.
- S. F. Abasıyanık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Öğleye yakın bu sis dağılınca gökyüzü namütenahi açılıyordu.
- S. F. AbasıyanıkÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nâmütenahi — (F. A.) [ ﯽهﺎﻨﺘﻡﺎﻥ ] sonsuz, engin … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
bitimsiz — sf. Sonu olmayan, sınırlandırılıp belirlenmeyen, namütenahi Asıl derdi, tumturaklı sözler, bitimsiz tartışmalarla gözünü boyayıp birazcık yanında kalmamı sağlamak. T. Uyar … Çağatay Osmanlı Sözlük