- aşağılık
- is., -ğı
1) Aşağı olma durumu, adilik2) sf. Niteliği düşük, adi
Bazen en aşağılık bir romanı tabii olarak okur.
- H. E. AdıvarBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bazen en aşağılık bir romanı tabii olarak okur.
- H. E. AdıvarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
aşağılık kompleksi — is., ruh b. Aşağılık duygusu Tüketim toplumunda tüketim yapamamak insana aşağılık kompleksi verebilir. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
aşağılık duygusu — is., ruh b. Kişinin gerçeklere uyan veya uymayan sebeplerle, kendini yetersiz, yeteneksiz ve güçsüz görme duygusu, aşağılık kompleksi … Çağatay Osmanlı Sözlük
it ağzını kemik tutar — aşağılık bir kimsenin ağzını kapamak için ona bir çıkar sağlamak yeter anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
komplekse kapılmak — aşağılık duygusu hissetmek Haklarında yazılan yüceltici eleştirileri de tam anladığımı söyleyemem. O zaman biraz komplekse kapılıyorum. N. Meriç … Çağatay Osmanlı Sözlük
it derisinden post olmaz — aşağılık kimse veya şey, yüce ve temiz bir amaca hizmet edemez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
it ulur, birbirini bulur — aşağılık bir kimse bir konu üzerinde sesini yükselttiğinde aynı amacı güdenler onun etrafında toplanırlar anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kündi — aşağılık, kötü (sözün arkası akla gelmediği zaman söze yardım olarak kullanılır) I. 419 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
DEREKÂT — Aşağılık dereceleri. En aşağı mertebeler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ESFELİYYET — Aşağılık, âdilik, alçaklık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EVŞAB — Aşağılık kimse, âdi ve rezil kişi. Ayak takımı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük