nikahlı — sif. Nikahı olan, nikahlanmış, kəbinli. . . Şəriətdə heç bir müsəlman dörd nikahlı arvaddan artıq arvad ala bilməz, istər xəlifə olsun, istər çoban olsun. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
imam nikâhlı — sf. İmam nikâhı olan Bunlar imam nikâhlı olduklarını söylüyorlar. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
mənkuh — ə. nikahlı, qanuni (ər) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mənkuhə — ə. nikahlı, qanuni (arvad) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
BENÂT-ÜR RÜŞDE — Nikâhlı kadından doğan evlat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MENKUHA — Nikâhlı karı. Nikâhlanmış olan kadın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NAKİHE — Nikâhlı kadın e … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
helal — sf., li, din b., Ar. ḥalāl 1) Dinin kurallarına aykırı olmayan, dinî bakımdan yasaklanmamış olan, haram karşıtı Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal. M. A. Ersoy 2) Kurallara, geleneklere uygun 3) is., mec. Nikâhlı eş 4) zf. Kurallara,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
helalli — sf. Nikâhlı (eş) Merasim böyle bitince nikâhlım, başındaki örtüyü utanarak usulca kaldırdı zira artık helallimdi. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
helallik — is., ği, esk. 1) Nikâhlı eş 2) Helal olan şey Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller helallik dilemek helallik vermek helalliğe almak … Çağatay Osmanlı Sözlük