olguculuk

is., -ğu, fel.

1) Araştırmalarını olgulara, deneylere, gerçeklere dayayan, fizik ötesi açıklamaları kuramsal olarak olanaksız ve yararsız gören Auguste Comte'un açtığı felsefe çığırı, pozitivizm

2) ed. Bu çığırın gerçekçilik akımını doğuran edebî eserlerde uygulanmış biçimi