- örtük
- sf., -ğü
Örtülü, kapalı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
örtük — is. 1. Hər hansı bir şeyin üzərinə çəkilən, salınan parça. Xonça örtüyü. – Pərinin anası ilə Əşrəf baba içəri girib ölünün üstünə bir örtük çəkdilər. Ə. M.. Mən bir də gözlərimi dolandırıb baxdım, gördüm ki, hələ neçə neçə heykəl örtükdədir. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
örtük — kapak, serpoş … Çağatay Osmanlı Sözlük
örtük — bir şeyin örtüsü, eğer örtüsü I, 103 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
sitr — ə. örtük, pərdə. Sitri ədəb ədəb pərdəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
maska — <fr. əsli ər. məsxərədən> 1. Tanınmamaq üçün üzə taxılan və göz üçün deşikləri olan xüsusi örtük. Maska taxmış pəhləvan. – Qəribə zamanda yaşadıq, oğul; Bilmədik maskayla üzün fərqini. B. V.. // Üzərində müxtəlif heyvan, quş, insan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
örpək — is. 1. Qadınların başlarına saldıqları iri ipək və ya başqa parçadan örtük, iri baş yaylığı. Şəhrəbanu xanım ərinin sağ böyründə çənəsini yaşmayıb, ağ örpək başında, həllaci, samit əyləşibdir. M. F. A.. <Mina> örpəyinin ucu ilə gözlərini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kutu gibi — küçük fakat kullanışlı ve şirin Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi / Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi. A. M. Dranas … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağızdıx — I (Gədəbəy, Tovuz) yeni doğmuş heyvanın ilk südü II (Füzüli, Cəbrayıl, Oğuz, Şuşa) qıf. – Bala, o ağızdığı ma: ver (Füzuli) III (Tovuz) dolu çuvalın ağzını bağlamaq üçün örtük. – Bu çuvalların ağızdığı yoxdu, haravıya qoyanda töküləjəx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çix’lix’ — (Şəki) örtük, çexol … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dol — I (Bakı, Cənubi Azərbaycan, Culfa, Gəncə, Qarakilsə, Ordubad, Salyan, Şamaxı) ağac, taxta və ya mal gönündən hazırlanmış qab (vedrə, tuluq). – Dol cırıldı, daş, çınqıl kişinin başına töküldü (Bakı); – Dol çox ağır gəlir, bıllar çəhdilər, gördülər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti