- pala bıyık
- is., -ğı
1) Gür, uzun, yanaklara doğru kıvrık bıyık
Her şeyden önce, pala bıyıkları ile meşhur, popüler bir yazar.
- H. Taner2) sf. Pala bıyıklı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Her şeyden önce, pala bıyıkları ile meşhur, popüler bir yazar.
- H. TanerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bıyık — is., ğı 1) Üst dudak üzerinde çıkan kıllar Bıyık ve kaşlarımdaki aklar saçlarımdakinden daha azdı. R. N. Güntekin 2) Balıklarda deri uzantısı 3) Asma vb. bitkilerde, sarılıp tutunmaya yarayan sürgün Birleşik Sözler badem bıyık beşbıyık kaytan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pala — 1. is., İt. pala 1) Kavisli, kısa, uç bölümü geniş, kabzasına doğru daralan bir tür kılıç Belindeki kısa palasıyla ve omuzunda gri tüfeğiyle masanın kenarına oturdu. F. R. Atay 2) Kürek vb. araçların, enli ve yassı bölümü 3) Bir yere çaprazlama… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pala bıyıklı — sf. Gür, uzun ve kıvrık bıyıkları olan (kimse), pala bıyık … Çağatay Osmanlı Sözlük