- pala bıyıklı
- sf.
Gür, uzun ve kıvrık bıyıkları olan (kimse), pala bıyık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
pala bıyıklı
Look at other dictionaries:
bıyıklı — sf. Bıyığı olan, bıyığını tıraş etmemiş olan Sakin yüzlü, beyaz bıyıklı, baba bir adamdı. S. F. Abasıyanık Birleşik Sözler bıyıklı balık badem bıyıklı kaytan bıyıklı pala bıyıklı pırasa bıyıklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
pala bıyık — is., ğı 1) Gür, uzun, yanaklara doğru kıvrık bıyık Her şeyden önce, pala bıyıkları ile meşhur, popüler bir yazar. H. Taner 2) sf. Pala bıyıklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
gürlemek — nsz Kalın ve gür ses çıkarmak Pala bıyıklı adamın sesi kapının önünde gürledi. O. C. Kaygılı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller gürleyip gitmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
