- atışma
- is.
1) Atışmak işi
Başka karı kocalar gibi ikide bir atışma âdetimiz yoktur.
- R. Erduran2) ed. Saz şairlerinin deyişle tartışmaları
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Başka karı kocalar gibi ikide bir atışma âdetimiz yoktur.
- R. ErduranÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
atışma — is. 1. İki tərəfin, ya iki adamın qarşı qarşıya durub bir birinə güllə atması, atəş açması. Tətillər, atışmalar, üsyanlar, axırda isə işçilər hakimliyi, zəhmət ağalığı Məhərrəmin gözləri önündə canlandı. H. N.. // Vuruşma (odlu silahla). Bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atış — atışma. I, 60 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
Andrej Tisma — was born in 1952 in Novi Sad, Yugoslavia. He graduated from the Academy of Fine Arts in Prague, Czechoslovakia in 1976. He has had solo exhibitions since 1972 (Novi Sad, Belgrade, New York, Milan, Seoul, Munich, Naples, San Francisco, London,… … Wikipedia
ağız kavgası — is. Karşılıklı ağır sözler söyleyerek yapılan çekişme, atışma, ağız dalaşı, dil dalaşı, dil kavgası … Çağatay Osmanlı Sözlük
atışabilmek — nsz, le Atışma imkânı veya olasılığı bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
atışmak — le 1) Ağız kavgası etmek 2) nsz Kendisine dargın olan bir kimseye barışıkmış gibi söz söylemek Nafile atışma, ben seninle barışmam. 3) ed. Saz şairleri, belli bir ayak üzerine karşılıklı deyiş söylemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
dırıltı — is. 1) Bezdirici bir biçimde söylenme, dırdır Başın dinç gönlün rahat. Karı dırıltısı, çocuk gürültüsü yok. N. Cumalı 2) Çekişme, atışma Her gün ana oğul arasında dırıltı eksik değildi. H. R. Gürpınar Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dırıltı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
düello — is., İt. duello 1) İki kişi arasında, tanıklar önünde yapılan silahlı vuruşma 2) İki kişi arasında tanıklar önünde yapılan sözlü atışma 3) mec. İki siyasi, ekonomik güç arasındaki çatışma Birleşik Sözler söz düellosu … Çağatay Osmanlı Sözlük
çal-çap — is. Çalıb çapma; soyğunçuluq, çapovul(çuluq). Qovğasız durmaqdan bezmişdilər lap; Yox idi atışma, nə başqa çalçap. H. K. S.. Dəyələrdə də həmişə çalçap olurdu. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti