parasız — sif. Pulu olmayan, pulsuz, kasıb. Adəmi adəm eyləyən paradır; Parasız adəmin üzü qaradır! M. Ə. S.. // Müftə, havayı, pulsuz. <Şah> dillərdə söylənən hər cür ləzzətli yeməkləri bişirtdirdi, pulsuz, parasız z. gələnə, gedənə yedirtdi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parasız pulsuz — sf. 1) Parası olmayan 2) zf. Parası olmayarak Herkesin yemeğe gittiği bir saatte benim parasız pulsuz buralarda dolaşmam bir suç gibi geliyor bana. O. V. Kanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
parasız yatılı — sf. Öğrenim giderleri, yatacak yer ve yemeği devletçe karşılanan (öğrenci) … Çağatay Osmanlı Sözlük
pulsuz-parasız — sif. dan. Pulsuz. Pulsuz parasız adam. // Zərf mənasında. Havayı, məccani, pulsuz. Çox adamın inanmağı gəlmirdi ki, lütün birinə pulsuz parasız torpaq verələr. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beş parasız — sf. Yoksul Buraya Bursa dan beş parasız bir genç delikanlı gelmiş. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
on parasız — sf. 1) Parası olmayan 2) zf. Parası olmaksızın Memurluktan on parasız çekilmişti. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
BİLÂ-ÜCRET — Parasız, ücretsiz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HEDİYE — Parasız verilen, bağışlanan şey. Armağan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MECCAN — Parasız, karşılıksız, ücretsiz, bedâva, meccânen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZÜLAM — Parasız, züğürt … Yeni Lügat Türkçe Sözlük