Hepsinin tıraşları uzamış, esvapları parça parça idi.
- Ö. SeyfettinDenize parça parça dökülmüş kayaların kenarından bir çakıl yol, geniş meydanlığa varırdı.
- S. F. AbasıyanıkÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
parca — PARCÁ, parchez, vb. I. tranz. A lăsa un vehicul să staţioneze într un loc public (anume amenajat); a depozita materiale, utilaje etc. într un parc (2). – Din fr. parquer. Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa: DEX 98 PARCÁ vb. a gara. (A parca… … Dicționar Român
parca — s. f. Casaco de pele ou de material impermeável, geralmente pelo meio da coxa ou pelo joelho, que protege do frio e da chuva (ex.: parca branca com carapuço). ‣ Etimologia: inglês parka parca s. f. 1. [Mitologia] Cada uma das três divindades… … Dicionário da Língua Portuguesa
parca — s.f. [dal lat. Parca ]. 1. (mitol.) [con iniziale maiusc., ciascuna delle tre divinità della mitologia classica che presiedevano al destino umano] ▶◀ moira. 2. (fig., poet.) [termine della vita] ▶◀ morte … Enciclopedia Italiana
parca — (Del lat. parca). 1. f. Mit. Cada una de las tres deidades hermanas, Cloto, Láquesis y Átropos, con figura de viejas, de las cuales la primera hilaba, la segunda devanaba y la tercera cortaba el hilo de la vida del hombre. 2. poét. muerte (ǁ… … Diccionario de la lengua española
Parca — Parca, ursprünglich eine römische Geburtsgöttin, die später mit der griechischen Schicksalsgöttin Moira identifiziert und den drei Moiren (s. d.) entsprechend vervielfältigt wurde … Meyers Großes Konversations-Lexikon
parca — sustantivo femenino 1. Área: mitología Cada una de las tres diosas infernales de la mitología romana. 2. (no contable) Uso/registro: literario. Muerte … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
parça — 1. is. 1. Parçalanmış, sındırılmış, qırılmış, cırılmış şeyin kiçik tikəsi, qırığı, hissəsi. Kağız parçası. Odun parçası. – Buruqların dörd tərəfində dəmir və taxta parçaları gözə dəyirdi. M. İ.. Dəstə sürüşkən daş və qaya parçalarının üzəri ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parcă — PÁRCĂ1 adv. Se pare că..., s ar crede că..., s ar zice că...; (în construcţii negative) nu prea. Parcă îl cunosc. ♦ Este posibil, se pare că da. Mă cunoşti? – Parcă. ♦ (Cu valoare de conjuncţie) Ca şi cum, ca şi când. Îmi răspunde parcă n ar avea … Dicționar Român
parça — is., Far. pārçe 1) Bir bütünden ayrılan, ayrı sayılan veya artakalan şey Yolun bu parçası bozuk. 2) Bir bütünden kopma, kırılma, yırtılma vb. yoluyla ayrılmış bölüm, lime Alınacakları bir gece önceden küçük bir karton parçasına yazmıştır. H.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
PARCA — I. PARCA inquit Varro, apud A. Gellium l. 3. c. 16. immutatâ literâ unâ a partu nominata. Tertullian. Partulam Deam nominat, quae partui praeest. l. de Anima: unde fortasse et Parta Dea dicta fuerit, cuius diminutivum Partula. Proin aliam a… … Hofmann J. Lexicon universale
