- parçalayıcı
- sf.
Parçalara ayıran
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çenek — is., ği, bit. b. 1) Tohumda embriyoyu kaplayan etli bölüm Bakla, fasulye gibi bitkilerin tohumlarında ikişer çenek bulunur. 2) hay. b. Kuşların gagasını oluşturan alt ve üst bölümlerden her biri 3) hay. b. Böceklerde ağzın iki yanında bulunan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
parçalayıcılık — is., ğı Parçalayıcı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yürek — is., ği, anat. 1) Kalp 2) Bir kimsenin ruhsal yönü, gönül Fazıla Hanım ın elleri terliyor, yüreği sarsılıyordu. S. F. Abasıyanık 3) Kupa (I) 4) mec. Herhangi bir şeyden çekinmeme, korkmama, yüreklilik, korkusuzluk, cesaret Bu iş yürek ister. 5)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
KASSAB — Düdükçü. * Kesici. * Parçalayıcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MIKMAA — (C.: Mekami ) Gürz ve topuz gibi parçalayıcı ve yarıcı silâh … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜFTERİS — Yırtıcı. Parçalayıcı. İftiras eden. Zorla yere yıkıp parçalayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük