- parlatıcı
- is.
Parlatma özelliği olan nesne, cila
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
parlatıcı
Look at other dictionaries:
perdahçı — is. 1) Bazı parlatıcı maddelerle cila yapan kimse 2) argo Birini asılsız sözlerle kandırmaya çalışan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
DİL-EFRUZ — (Dilfiruz) f. Kalbi yakan, gönül parlatıcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
RUŞENGİR — Cilâcı, parlatıcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZİDA(Y) — Cilâlayıcı, temizleyip parlatıcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
