- perhizkâr
- sf., esk., Far. perhīzkār
Perhiz yapan, perhize uyan
Vücudunu her şeyden mahrum etmek, perhizkâr yaşamak...
- H. E. Adıvar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Vücudunu her şeyden mahrum etmek, perhizkâr yaşamak...
- H. E. AdıvarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
perhizkâr — (F.) [ رﺎﮐﺰﻴهﺮﭘ ] sakınan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
PERHİZKÂR — Perhiz eden, nefsini tutan. Zararlı şeylerden, günahlardan sakınan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜRTAZ — Perhizkâr … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
perhizkârlık — is., ğı Perhizkâr olma durumu Alışmış olduğu perhizkârlığa rağmen bu gece şu ziyafet şerefine çok içmişti. H. Z. Uşaklıgil … Çağatay Osmanlı Sözlük