- pişik
- is., -ği
Apış yeri, koltuk altı gibi tenin birbirine sürtünen yerlerinde ter, idrar veya dışkının yakmasıyla oluşan kızartı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
pişik
Look at other dictionaries:
pişik — is. Pələng, şir və s. nin də daxil olduğu fəsiləyə mənsub (vəhşi növləri də olan) məməli ev heyvanı. Pişik öz balasını istədiyindən yeyər. (Ata. sözü). ◊ Pişiyə rast gələn (pişik görmüş) siçan kimi – qorxaraq, dəhşətə gəlmiş halda, dəhşət içində … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pisik — is., ği, hlk. Kedi … Çağatay Osmanlı Sözlük
pisik otu — is., bit. b. Çok yıllık, 25 50 cm yükseklikte, kokusu kuvvetli, koyu mor çiçekli, yaprakları çorba ve yemeklere koku vermek için kullanılan otsu bir bitki, nezle otu (Nepeta racemosa) … Çağatay Osmanlı Sözlük
siçan-pişik — is. Uşaq oyunlarından birinin adı. ◊ Siçan pişik (oyunu) oynamaq – aldatmaq, bir birinə kələk gəlmək. Fəqət dərd burasındadır ki, quldurlar bizimlə siçan pişik oynayırlar. H. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səpişik — bax səpgi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pis — interj. (Adesea repetat) Strigăt cu care se cheamă pisica. ♢ expr. A nu zice (nici) pis = a nu spune nimic, a nu scoate nici o vorbă, a tăcea chitic. [var.: pâs interj.] – Onomatopee. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 pis/pis pís … Dicționar Român
it — is. 1. Canavar, tülkü kimi heyvanların mənsub olduğu yırtıcı məməli heyvanların xüsusi fəsiləsinə mənsub ev heyvanı. Çoban iti. Həyət iti. Ov iti. – İt, qulağını kəsəndən qorxar. (Məsəl). Hərdən it hürüşməsi, səsküy eşidilməsəydi, yarım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
piscicole — [ pisikɔl ] adj. • 1876; n. f. « petite sangsue » 1828; de pisci et cole ♦ Qui appartient à la pisciculture. Production piscicole. ● piscicole adjectif Relatif à la pisciculture. piscicole adj. Relatif à la pisciculture … Encyclopédie Universelle
kök — 1. is. 1. Bitkilərin torpaq altında olan, suyu soran və onları qidalı maddələrlə qidalandıran yarpaqsız hissəsi; rişə. Ot öz kökü üstündə bitər. (Ata. sözü). Biçinçilərdən biri orağını böyük bir qanqalın kökündən endirərkən quş balaları «cik cik» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könlüqırıq — sif. və zərf Könlü bir şeydən sınmış, incimiş; incik, küskün, ürəyi sınmış. Könlüqırıq (könlüsınıq) qız. Könlüsınıq getmək. – Gəldi qabağə qolu bağlı pişik; Könlüsınıq, sinəsi dağlı pişik. S. Ə. Ş.. Molla Əkbər də lal mat və könlüsınıq evinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
