- polarma düzlemi
- is., fiz.
Polarılmış ışıkta, ışık titreşimlerinin doğrultusunu belirleyen düzlem
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
polarma — is., fiz. 1) Doğrudan doğruya kendi kaynağından çıkan bir ışığın, yansıdıktan veya kırıldıktan sonra gösterdiği özelliklerin tümü, polarizasyon 2) Kimyasal tepkimeler dolayısıyla bir pildeki gerilimin düşmesi Birleşik Sözler polarma düzlemi … Çağatay Osmanlı Sözlük
düzlem — sf. 1) Üzerinde girinti ve çıkıntı olmayan, düz, yassı 2) is., mat. Üzerine, kesişen iki doğrunun her noktasının dokunması gereken yüzey, müstevi 3) is., mec. Ortam Böyle bir anlaşma var, hem ulusal hem uluslararası düzlemde sessiz bir anlaşma. T … Çağatay Osmanlı Sözlük