- avunç
- is., -cu
Avuntu, teselli
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
avuntu — is. 1) İnsanı avutan şey, oyalanacak şey, avunç, avunma İnsanoğlu durumu bozulunca ille bir yerden bunun avuntusunu arayıp buluyor. H. Taner 2) Teselli 3) Acı bir olayı unutturmaya çalışma, acısını hafifletme, avunma, avunç … Çağatay Osmanlı Sözlük
teselli — is., Ar. tesellī 1) Avunma, avuntu, avunç Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile / Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle. Y. K. Beyatlı 2) Piyangoda büyük ikramiyeyi kaybeden en yakın numaralara yapılan ödeme Teselli ikramiyesi. Birleşik Sözler … Çağatay Osmanlı Sözlük