- rekâket
- is., esk., Ar. rekāket
Kekemelik, pepemelik
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
rekâket — (A.) [ ﺖﮐﺎﮐر ] 1. kekemelik. 2. söz kusuru … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
REKAKET — Kekeleme, dil tutukluğu. * Sözün kusurlu oluşu. Belagattan mahrum olmak. * Zayıf ve ince olmak, yufka olmak. * El ile cismin hacmi ve cüssesini anlamak için yoklamak. * Gevşeklik, zayıflık, dermansızlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kekemelik — is., ği Kekeme olma durumu, rekâket … Çağatay Osmanlı Sözlük
pepemelik — is., ği Pepelik, rekâket … Çağatay Osmanlı Sözlük