- ruh karmaşası
- is., ruh b.
Ruhsal sıkıntı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ruh — is., Ar. rūḥ 1) Dinlerin ve dinci felsefelerin insanda vücuttan ayrı bir varlık olarak kabul ettiği öz, tin 2) En önemli nokta, öz Lakin oyunun ruhunu anlamak mümkün değil. M. Ş. Esendal 3) Esans Bazısı ruh koklatır, bazısı alnına sirke sürer,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
üstünlük karmaşası — is., ruh b. Üstünlük duygusu … Çağatay Osmanlı Sözlük
karmaşa — is. 1) Karmaşık olma durumu 2) ruh b. Hastalıklı davranışları ortaya çıkaran, kişinin bilincini az çok şartlandıran, genellikle çocukluk döneminde kazanılmış, baskı altında tutulmuş hatıra, duygu ve düşüncelerin bütünü, kompleks Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
üstünlük duygusu — is., ruh b. Kişinin kendini bazı yönlerden veya genellikle insanların çoğundan üstün görmesi, üstünlük karmaşası, üstünlük kompleksi … Çağatay Osmanlı Sözlük