- rütbesiz
- sf.
Rütbesi olmayan, kıdemsiz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
rütbesiz
Look at other dictionaries:
er — 1. zf., hlk. Erken Er sabah kalktım ki sular çağlıyor. Halk türküsü Birleşik Sözler er ekmeği er geç 2. is. 1) Erkek Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep in hissesi ayrılmıştır. T. Buğra 2) İşini iyi bilen, yetenekli kimse… … Çağatay Osmanlı Sözlük
