Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sübût — (A.) [ تﻮﺒﺛ ] 1. sabitleşme. 2. gerçekleşme. 3. kanıtlanma. ♦ sübût bulmak gerçekleşmek, olmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü