- sağır dilsiz
- is.
Duymayan ve konuşamayan özürlü kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sağır dilsiz
Look at other dictionaries:
sağır — sf. 1) İşitme duyusundan yoksun, işitmeyen (kimse) 2) Ses geçirmeyen 3) Isıyı az veren, geç ısınan Sağır soba. 4) Vurulduğu zaman ses vermeyen Sağır davul. 5) İçi görülmeyen, donuk (cam) Birleşik Sözler sağır dilsiz sağır duvar sağır kapı … Çağatay Osmanlı Sözlük
dilsiz — sf. 1) Konuşma engelli, konuşamayan, ahraz 2) mec. Ses çıkarmayan, sessiz olan (kimse) Birleşik Sözler sağır dilsiz Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dilsizin dilinden anası anlar … Çağatay Osmanlı Sözlük
ahraz — sf., hlk., Ar. aḫres Dilsiz, sağır ve dilsiz (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
mübarizə — is. <ər.> 1. Bir birinə zidd ictimai qrupların, əqidələrin, mənafelərin və s. nin üstünlük, hakim mövqe tutmaq uğrunda bir biri ilə fəal toqquşması. Dilsiz, sağır göylərə dirək oldu haqq səsi; Başlandı bu ölkənin meydan mübarizəsi. B. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
SAMMA — Sesi çıkmayan, sessiz. * Sağır ve dilsiz. * Katı ve son kaya. * Sağlam ve sert yer. * Belâ. * Zahmet, meşakkat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
