- ayartıcı
- is.
Baştan çıkaran, doğru yoldan saptıran, ayartan kimse
O hep eski oynak, gönül ayartıcı ve neşeli Samiye idi.
- Y. K. Karaosmanoğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ayartıcı
Look at other dictionaries:
fettan — sf., esk., Ar. fettān 1) Fitneli, karıştırıcı 2) mec. Gönül ayartıcı, cilveli Bunun için değil mi ki senin kadın tanıdıklarının hepsi fettandırlar. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
muharrik — sf., esk., Ar. muḥarrik 1) Hareketini sağlayan, harekete getiren Muharrik kuvvet. 2) mec. Kışkırtıcı, ayartıcı … Çağatay Osmanlı Sözlük
