- sebatkâr
- sf., Ar. ṣebāt + Far. -kār
Direşken, sebatlı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sebâtkâr — (A. F.) [ رﺎﮑﺕﺎﺒﺛ ] sebat eden … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
SEBATKÂR — f. Sağlam, yerinden oynamaz. * Ahdine, vefakârlığına sâdık ve sağlam olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
direşken — sf. Bir işi yılmadan sonuna kadar götüren, sebatkâr … Çağatay Osmanlı Sözlük
gelgeççi — is. Gelip geçici, sebatkâr olmayan (kimse) Edipler yerlerini arabacılara, gelgeççi müşterilere bırakırlar. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
sebatlı — sf. Sebat eden, direşken, sebatkâr … Çağatay Osmanlı Sözlük