- sefahat
- is., -ti, Ar. sefāhet
1) Zevk ve eğlenceye düşkünlük, uçarılık
Bir memlekette zenginlik başlar da bir parça eğlence ve sefahat da başlamaz olur mu?
- R. N. Güntekin2) EğlenceGeliri, istese veyahut karakteri uygun olsa, değil rahat yaşamaya, sefahat hayatı sürmeye müsaitti.
- H. E. Adıvar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.