- sınır karakolu
- is.
Sınır bölgesinde görev yapan kolluk gücü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sınır — is., Rum. 1) İki komşu devletin topraklarını birbirinden ayıran çizgi, hudut 2) Komşu il, ilçe, köy veya kişilerin topraklarını birbirinden ayıran çizgi 3) Bir şeyin yayılabileceği veya genişleyebileceği son çizgi, uç Bataklığın sınırı. Ormanın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
karakol — is. 1) Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez. R. H. Karay 2) tar. Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük