- sıtmalı
- sf.
1) Sıtmaya tutulmuş (kimse)
Bunların ikisi güzelce idi ama pek zayıf ve sıtmalı idiler.
- Ö. Seyfettin2) Sıtmanın salgın denecek kadar çok görüldüğü (yer)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bunların ikisi güzelce idi ama pek zayıf ve sıtmalı idiler.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nezleli — sf. Nezlesi olan Bu nevi rahatsızlığı nezleli ve hafifçe sıtmalı olduğumuz zaman da duyarız. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
kadidi çıkmak — 1) çok zayıflamak, bir deri bir kemik durumuna gelmek Sıtmalı arabacıların titredikleri, cılız, kadidi çıkmış öküzlerin iç ezici bir şekilde düşündükleri görülürdü. S. F. Abasıyanık 2) iskeleti görünmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
dırmalamaq — f. 1. Qazımaq, cırmaqlamaq. <Pələng> də məni görmüşdü, pəncəsi ilə acıqlı acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı. A. Ş.. Kamal elə bir həyəcanla çığırdı ki, elə bil qaraquş indicə caynaqları ilə onun üz gözünü dırmalayacaqdı. M. Rz.. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
MAHMUM — Hummaya, sıtmaya tutulmuş. Sıtmalı olan. Ateşli olan. Mecnun. Saçma sapan konuşan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük