siftinmek

nsz, hlk.

1) Oyalanmak, vakit geçirmek

Bunamış işte. Kadın gördü mü dayanamıyor, siftiniyor. Bir halt edeceğinden mi?

- M. Ş. Esendal

2) Bir yere sürtünerek kaşınmak

Mahallede duvar kenarlarında siftinip pinekleyen uyuz, kör, topal köpeklerden başka kimse yoktur.

- Y. K. Karaosmanoğlu