- ayrıklı
- sf.
Ayrı tutulmuş, benzerlerine uymayan, kural dışı olan, istisnai
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ayrıklı
Look at other dictionaries:
ayrıklık — is., ğı 1) Ayrıklı olma durumu, ayrı tutma, ayrı tutulma, istisna 2) gök b. Elips, daire, parabol, hiperbol vb. bir konik üzerinde hareket eden cismi, odağa veya merkeze birleştiren doğrunun büyük eksen ile yaptığı açı 3) fel. Kaplamları… … Çağatay Osmanlı Sözlük
istisnai — is., Ar. istiṣnāˀī Benzerlerine uymayan, kural dışı olan, ayrıklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
