- solocu
- is., müz.
Bir müzik eserini tek başına çalan, söyleyen sanatçı, solist
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
solist — is., müz., Fr. soliste Solocu Sıra şarkıcılığından çıkarak Köroğlu gibi adı dağlarda gezen şöhretli bir solist oluyor. R. N. Güntekin Birleşik Sözler assolist … Çağatay Osmanlı Sözlük