- soyluluk
- is., -ğu
Soylu olma durumu, asillik, asalet, necabetBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baba soyluluk — is., ğu Soyun, mirasın, sosyal statünün öncelikle veya sadece baba tarafından belirlendiği aile düzeni … Çağatay Osmanlı Sözlük
kent soyluluk — is., ğu Burjuvazi … Çağatay Osmanlı Sözlük
asalet — is., Ar. aṣālet 1) Soyluluk 2) Bir görevi yüklenmiş olma, o görevin sahibi olma, vekillik karşıtı 3) ed. Yazıda veya sözde bayağı söz ve deyim bulunmaması durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
asillik — is., ği 1) Asil olma durumu, asalet 2) Soylu olma durumu, soyluluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
asilzadelik — is., ği Soyluluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
baron — is., Fr. baron Batı ülkelerinde vikont ile şövalye arasında soyluluk unvanı Tombul yanaklarıyla Türk ten çok bir Alman baronunu andırır. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
beyzadelik — is., ği Soyluluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
burjuvazi — is., Fr. bourgeoisie Burjuva sınıfı, kent soyluluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
dük — is., Fr. duc Bazı devletlerde prensten sonra gelen en yüksek soyluluk unvanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
güzel — sf. 1) Göze ve kulağa hoş gelen, hayranlık uyandıran, çirkin karşıtı Yalının en güzel odası bizimdi. Güzel kız. Güzel çiçek. 2) İyi, hoş Güzel şey canım, milletvekili olmak! Ç. Altan 3) Beklenene uygun düşen ve başarı düşüncesi uyandıran Güzel… … Çağatay Osmanlı Sözlük