- ayrışma
- is.
1) Ayrışmak işi2) kim. Moleküllerin, türlü etkenlerle geçici olarak daha yalın atom ve moleküllere bölünmesi, inhilal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ayrışabilmek — nsz Ayrışma imkânı veya olasılığı bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ayrışım — is. Ayrışma işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
dış güçler — is., ç. 1) Ekonomi ve politika açısından güçlü devletler 2) coğ. Mekanik parçalanma, kimyasal ayrışma, rüzgâr, dalga, akarsu ve buzulların etkileri gibi kökenleri güneş enerjisine dayanan güçlerin veya etkenlerin bütünü … Çağatay Osmanlı Sözlük
elektroliz — is., fiz., Fr. électrolyse Bir elektrik akımının etkisiyle ortaya çıkan kimyasal ayrışma … Çağatay Osmanlı Sözlük
gerilimölçer — is., tek. Buhar, ayrışma, yüzey vb.ne ilişkin gerilimleri ölçen alet, tansiyometre … Çağatay Osmanlı Sözlük
inhilal — is., li, esk., Ar. inḥilāl 1) Dağılma, bölünme, parçalanma 2) Açılma 3) kim. Ayrışma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller inhilal etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ozonoliz — is., kim., Fr. ozonolyse Ozonla ayrışma … Çağatay Osmanlı Sözlük
inhilâl — (A.) [ لﻼﺤﻥا ] 1. çözülme, ayrışma. 2. dağılma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
tecezzî — (A.) [ یﺰﺠﺕ ] bölünme, parçalanma, ayrışma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü